Caput Mundi

Dag 9: vervolg

Het wachten op de boot was nog best gezellig, zeker als je dit in een kroeg aan de boulevard kunt doen.
Op de boot bleken vooral gezinnen te zitten, ik heb geen backpacker gezien, en dus maar een beetje zitten relaxen inb de lounge...

Dag 10: De maffia...

In eerste instantie wilde ik gelijk naar Rome reizen, maar omdat het al vrij laat was, besloot ik maar naar Terni te gaan, waar ik via internet 2 hostels had gevonden. De toeristeninformatie was gesloten en natuurlijk had ik geen straatnaam opgeschreven, dus maar aan een aantal mensen op straat gevraagd, maar niemand wist een hostel te zitten. Uiteindelijk kwam ik een Italiaanse kerel die nauwelijks Engels sprak tegen en die zou me wel in zijn kantoor helpen...

Beide hostels bleken dus in kerkdorpen van Terni te zitten, één was er vol en de ander had gelukkig wel ruimte. Ik kreeg een lift van twee kerels uit het kantoor waar ze me hadden geholpen (het was bijna weekend en ze hadden geen zin meer om te werken) en die probeerden me wijs te maken dat ze voor de maffia werkten.

Het hostel bleek 6 kilometer van Terni te liggen en er was één winkel en een bar in het dorp, geen zak te doen dus. Ik lag ook nog eens alleen in een 10-persoonskamer, reden genoeg om te besluiten de eerste bus te nemen om zo vroeg mogelijk in Rome te zijn...

Dag 11: Caput Mundi

oftewel de Eeuwige stad: Rome. In het eerste hostel dat ik probeerde was zomaar plaats...

Daarna de stad in, gewoon door de straten dwalen en de sfeer proeven, wat een geweldige stad is dit toch.

's Avonds bleek dat ik op de kamer lag met een kerel uit Seattle (die de volgende ochtend zou terugvliegen naar huis), twee Australischen (een uit Sydney, de ander uit Melbourne) en 4 jongens van 16 uit de buurt van San Fransisco, waarover we ons kapot hebben gelachen. Ze hadden namelijk homo's gezien, en toen moesten ze weten of wij ook homo's kenden ("are there really gay people in your town!?"). Ze hoorden tot een groep van 15 en ze hadden onze kamer omgedoopt to 'The Party Room', maar toen ik rond middernacht terug op de kamer kwam, waren ze alle vier in diepe slaap.

Dag 12: Mislukte expeditie

Hoewel het zondag was, toch het risico genomen om de abdij van Montecassino te bezoeken. Er bleek op zondag echter allen 's ochtends vroeg een bus vanaf het station te gaan en die had ik al gemist. Bovendien bleek het 9 kilometer klimmen te zijn (pfff...)

Dat heb ik dus niet gedaan in de hitte, dus ik heb me maar tevreden gesteld met het Romeinse amfitheater en daarna teruggereisd naar Rome...

's Avonds uit eten geweest met Carmen, een 26-jarige lerares Engels uit Melbourne. Ze had een sabbatical year genomen om te reizen, en zou in januari terug moeten naar Australië, maar ze was van plan haar baan op te gaan zeggen en ook volgend jaar te gaan reizen. Door af en toe in Londen te werken kon ze dat wel bekostigen. Toen we om 1 uur terug kwamen in het hostel bleek iedereen in de Party-room alweer te slapen.

Dag 13: Blaren...

Ik was weer op tijd wakker, want de Party-room komt 's ochtends rond 6.30 uur al tot leven.
Carmen zou vandaag naar Napoli vertrekken en dus zou ik haar na het ontbijt op de trein zetten. Tijdens het ontbijt kwamen we echter Renata tegen, een 23-jarige Hongaarse die net ontslag had genomen op het cruiseschip waar ze werkte en zich in Melbourne op de universiteit had ingeschreven. Zij had een tip gekregen van een stel Amerikanen over een markt bij de San Giovanni in Laterano die zeer de moeite waard moest zijn, en vroeg of we zin hadden om mee te gaan.

Dat hebben we dus maar gedaan, allen bleek de markt in verband met Maria Hemelvaart gesloten te zijn...
Daarna hebben we Carmen dus alsnog op de trein gezet en ben ik met Renata door de stad gaan zwerven. We hebben zoveel gelopen dat ik de blaren onder mijn voeten had, maar het was zeker wel gezellig. Ik denk dat we de hele stad wel twee keer hebben gehad, we zijn zeiknat geworden in een regenbui, maar we hebben wel veel gelachen, een pizza gegeten, omdat het voor Renata de laatste dag was in Italië.
Om 20.00 uur ging ze namelijk met de trein naar Wenen, en van daaruit door naar Boedapest.

Overigens was ik de enige die was overgebleven in de kamer van de vorige nacht, want iedereen was vertrokken. Er kwamen echter vier Brazilianen in hun plaats, die de eerste dag van hun vakantie vierden en ik heb ook nog een gezellige laatste avond gehad in Rome.

Dag 14: Napels zien... (hopelijk)

Omdat ik de nachttrein vanuit Napels naar Nice voor morgen heb gereserveerd, moet ik dan in Napels zien te komen. Ik wilde eerst rond Salerno gaan kijken, maar het is al vrij laat en ik neem dadelijk de trein om om 15.15 in Napoli te arriveren en dan zou ik daarna nog twee uur met de trein moeten (en morgen weer terug). Als ik een hostel kan vinden, blijf ik dus maar in Napels vannacht.

Misschien nog in Herculaneum kijken, wie weet, ik zie wel. Ik ga in ieder geval genieten van mijn laatste twee dagen in Italië...