Tussendoortje

Dat er ook tijdens een werkend bestaan af en toe tijd is om wat leuks te doen, blijkt maar weer. Ik zit nu namelijk in Londen!

Dag 1: Mist

Inderdaad, mist staat in Nederland bekend als een typisch Engels weertype, maar vandaag was het... in Nederland mistig, in België mistig, in Frankrijk mistig en in Engeland... bewolkt.
Goed het was dus niet meteen zonnig, maar altijd beter dan zo'n dichte mist die de hele dag blijft hangen.

Rond 14.30 uur was ik dus in Londen, op Waterloo Station. Zo vlug mogelijk naar het hostel, waar nog genoeg plaatsen waren. Daarna ben ik in de metro gestapt (ja ja, gewaagd) en naar de Indische buurt gegaan. Daar een beetje rondgewandeld en curry gegeten.

's Avonds met een paar Fransen de pub ingegaan.

Dag 2: Mis (of eigenlijk: raak)

Vanochtend naar het British Museum, nadat eigenlijk veel te lang getreuzeld had met opstaan. Het British Museum is de Engelse variant op het Louvre... er is veel te veel te zien voor één dag en vaak ook nog eens op de verkeerde plaats.

Ik heb de Grieks/Romeinse afdeling eerst gedaan, met natuurlijk de Elgin Marbles als het ultieme hoogtepunt, maar het zou veel mooier zijn geweest als ik die al gezien had, en wel in augustus op de Akropolis!

's Middags met Tom, een Fransman die in Londen is om Engels te studeren, naar het Natural History Museum, een mooi museum in een heel mooi gebouw in Chelsea, de luxe wijk van Londen (oftewel het Monaco van Londen, aan de auto's te zien).

Daarna terug naar het hostel, even in de Common Room zitten kletsen, en vervolgens Fish & Chips gegeten (tja... je bent in Engeland of je bent er niet, he).

Daarna met Maria, een Argentijnse, de pub ingedoken, waar ook onze Franse vrienden naderhand bleken te komen.

Uiteindelijk naar de ZOO-bar, omdat de pubs in Engeland al om middernacht sluiten. Daar was het wel leuk, totdat een stel mafkezen met elkaar begonnen te vechten en met flessen begonnen te gooien, waarvan er een precies boven mijn oog terecht kwam...

Zo eindigde deze dag in het St. Thomas Hospital, dat weliswaar aan de oever van de Thames mooi gelegen is, maar waar ik liever niet geweest zou zijn.

Gelukkig waren de medestappers uit het hostel solidair en hebben met z'n allen zitten wachten tot ik naar huis mocht, wat om 5.00 uur het geval was. Ik kreeg ook nog eens de mededeling mee dat ik de volgende ochtend voor 10.00 uur terug moest komen. Uiteindelijk met een pleister voor mijn ene oog en zonder bril eerst een stuk met de bus en vervolgens van Trafalgar Square tot Piccadilly Circus naar het hostel gestrompeld, met ondersteuning van de rest. Uiteindelijk lag ik rond 5.45 uur in bed, met de wetenschap dat de na 2 1/2 uur de wekker alweer zou gaan...

Dag 3: Kapot

Gelukkig was Tom zo aardig met me mee te gaan naar het ziekenhuis, nadat we eerst al naar het politiebureau waren geweest om de vermiste bril aan te geven.

Uiteindelijk waren we om 9.15 uur in het ziekenhuis, waarna Tom naar het hostel terugging, om te slapen, want hij was tot deze tijd helemaal wakker gebleven. Het Engelse ziekenhuissysteem heeft één voordeel: je hoeft nergens voor te betalen... maar wat zijn ze traag. Bovendien ben ik er nog niet vanaf, want mag ik maandag naar de oogarts in Nederland en woensdag naar de huisarts om de hechtingen eruit te laten halen. Om 12.00 uur stond ik eindelijk weer buiten en kon ik naar het hostel terug om uit te checken, wat eigenlijk al voor 10.00 uur had gemoeten. Gelukkig was de crew vol begrip en hoefde ik niet een extra nacht te betalen.

Op de bus gestapt en, met zonnebril, die ik gelukkig bij me had, vertrokken richting Brixton, waar ik de laatste nacht bij Bill, een Braziliaan die ik in Nice had ontmoet, in zijn appartement zou slapen. Bovendien zouden we samen nog even in de stad gaan sightseeën.

Dat was zeker wel gezellig, en gelukkig scheen de zon, zodat ik niet zo opval met zonnebril, maar nu is het donker en loop ik nog steeds met zonnebril en 9 hechtingen boven mijn wenkbrauw... Bovendien ben ik doodop na nauwelijks geslapen te hebben, dus ga ik het zeker niet te laat maken. Gelukkig is Bill ook moe en wil hij ook bijtijds naar huis.

Bovendien kan ik morgen bijslapen, in de trein van 10.38 uit Londen Waterloo naar Brussel Zuid.

Dadelijk nog even wat bekijks trekken en vervolgens SLAPEN!